Gedicht voor de eeuwigheid
 

Het leek of het niet
Van deze wereld was
Gelijk zo hard als graniet
Maar ook zo breekbaar als glas

Het blijft soms donker
Al schijnt de zon fel
Het is je naam die ik fluister
Mijn gedachten gaan door een hel

Aan veel valt te denken
En weinig te vergeten
Je gevoelens niet krenken
Kan ik mij met de jeugd wel meten

Ik zeg mezelf denk niet te veel
Die gevoelens zijn je overkomen
Vindt het juiste ritueel
En wacht op het antwoord van je dromen

Een gedicht voor de eeuwigheid
Eenmaal geschreven is gedaan
Eén liefdesverklaring is een feit
Kies voor mijn liefde nu en voortaan

© Ben Nederstigt
 
Copyright ©2009-2024 nederstigt.be
Inhoud | Feedback